Het Staakt-het-vuren met Kerstmis 1914 blijft in het geheugen hangen als een blijk van menselijkheid zonder gelijke. De ochtend van 25 december 1914, staakten de Duitse soldaten het vuur en kwamen uit de loopgraven rond de stad Ieper en zongen Kerstliederen. Er werden kerstbomen geplaatst langs de schietlinies en de Britse, Belgische en Franse soldaten werden uitgenodigd deel te nemen aan de festiviteiten. Deze wapenstilstand was niet officieel en de autoriteiten van elk leger probeerden hieraan een einde te maken.
Hoewel het principe van “gefusilleerd als toonbeeld” nog niet bestond, werden er toch maatregelen genomen en werden alle betrokken soldaten verplaatst naar de gevaarlijkste fronten. Louis Barthas, korporaal gedurende de vier jaren van het conflict schrijft in verband met de “verbroederingen”: “ Dezelfde gemeenschap in lijden brengt harten samen, doet de haat smelten en creëert sympathie onder de mensen die onverschillig of zelfs tegenstanders zijn. Degenen die dit ontkennen begrijpen niets van de menselijke psychologie. Fransen en Duitsers keken elkaar in de ogen en zagen dat ze allen gelijk waren.
Heb je informatie over gebeurtenissen die je familie beleefd heeft in één van de twee grote wereldconflicten? Met het brengen van je getuigenis, vul je onze rubriek “het voorbeeld van onze helden volgen” nog meer aan.
